06
ژوئن

بررسی روش های آببندی استخر + نکات آن

5/5 - (1 امتیاز)

معرفی اجمالی روشهای آب بندی استخر پس از پایان ساخت بدنه(به زبان ساده)
همانطور که میدانید روش های آب بندی متنوعی برای استخرها و حوضچه های ذخیره آب ارائه و پیشنهاد می شود که از دیدگاه متریال ، اجرا و کاربری مورد انتظار به چند دسته تقسیم بندی می شوند.
در این مقاله ما به صورت کلی با زبانی ساده و غیر تخصصی انواع آب بندی را بررسی اجمالی کرده و در نهایت راحترین روش اجرا را معرفی می کنیم.

اگر به طور کلی به مبحث روش های آب بندی استخر ها نگاهی بیندازیم تعدادی از روش ها حین ساخت استخر ها انجام می شوند، مانند:استفاده از ژل میکرو سیلیس و آب بند نمودن دیوارها و کف بتنی و تعدادی بعد از ساخت دیواره و کف.

در جواب این سوال که کدام مورد بهتر است باید گفت که بسته به هزینه ها، طراحی، کاربری و متریال مورد استفاده هر کدام محاسنی دارند. اگر به هر دلیلی حین ساخت بدنه به آب بندی استخر فکر نکنیم یا جنس استخر ما غیر بتنی باشد باید قبل ایجاد سطح نهایی(کاشی،سرامیک،رنگ)به فکر آب بندی مناسب و کاربردی استخر باشیم.
از جمله روش های آب بندی نمودن بدنه (دیواره و کف) استفاده از پوشش های آب بند مثل ایزوگام، قیرگونی،عایق های قیری و امولسیونی، چسب آب بند،پوششهای نانو، آب بند کنندهای سطحی یک یا چند جزئی و … می باشد.
همانطور که در ابتدای مقاله اشاره شد باید با توجه به متریال ساخت استخر، کاربری مورد انتظار و بودجه مورد نظر به انتخاب دقیق این پوششها دست زد که در انتها بهترین و راحت ترین و مورد اعتماد ترین و مقرون به صرفه ترین متریال هم معرفی می شود.

ایزوگام و قیرگونی:

از جمله روشهای قدیمی و کاربردی بحث آب بندی استخر ها می باشند که از جمله مزیت های آنها بحث اجرای راحت به علت آشنا بودن و در دسترس بودن نفرات اجرا کننده و قیمت تمام شده می باشد.از مشکلات این دو روش موارد زیر می باشد:
۱- این متریال ها با وجود راحتی اجرا اگر توسط نیروی متخصص و کار بلد اجرا نشوند(بحث اجرای درست، اورلب ها و ….) بعد از مدتی احتمال خرابی و رد کردن آب را دارند.
۲- این متریال بعد از اجرا حتما و حتما نیاز به پوشش محافظ دارد زیرا با کوچیکترین ضربه به سطح امکان سوراخ شدن و رد کردن آب را دارند همچنین این متریال در مقابل اشعه خورشید آسیب پذیرند.
۳- سطح نهایی ایزوگام و قیرگونی چهره زیبایی را به استخر نمی دهند.
۴- در لایه های بعدی(مثل رنگ یا کاشی) با توجه به سطح صیقلی و غیرچسبنده ایزوگام و قیرگونی اجرای نسبتا سخت و پیچیده ای خواهید داشت.

استفاده از چسب های آب بندی بتن( مانند z90 و sa12):

این چسب های پایه سیمانی هم در سالهای گذشته طرفداران بسیاری را در کشور ما پیدا کرده که روش اجرای آنها معمولا در دو تا سه لایه (پرایمر و اصلی) است، لایه های پرایمر به صورت نازک و با آب اجرا می شوند و لایه های اصلی معمولا در ملات های ماسه سیمان با نسبت های مشخص استفاده و روی کار اجرا می شوند.

از مزیت های این روش اشنایی بناها با این متریال ها و امکان ترکیب لایه آب بندی با سطح نهایی و سطح زیرکار کاشی و سرامیک(در کنار ملات یا چسب پیوند دهنده) می باشند.این پوششها برعکس ایزوگام و قیرگونی مقاومت بالاتری نسبت به نور خورشید و ضربات دارند.

از جمله مشکلات این چسب ها هم پیچیدگی های اجرایی کار می باشد مثلا استفاده از ماسه مناسب(ابعاد کوچک و ترجیحا سیلیس های غیر شکری و آهکی) و همچنین ترکیب و نسبت ترکیب مواد در ملات ماسه سیمان به طوری که هم خاصیت آب بندی داشته باشند و هم به راحتی اجرا شوند.

همچنین بسته به ضخامت اجرا و کاربری باید در تعداد و نوع لایها دقت شود که متاسفانه اجرای این چسب ها جدا از هزینهای چسب، هزینه مواد دیگر مخلوط و اجرای نسبتا حرفه ای را به دوش مالک و استفاده کننده میندازد.

استفاده از پوشش های نانو ( Nano coating) :

این پوشش ها که به تازگی وارد بازار کشور ما شدند در مدت کوتاه ،سرو صدای بسیاری بپا کردند و دارای چندین مدل مختلف میباشند که با شعار قیمت پایین و راحتی اجرا علاقه مندان بسیاری را به خود جذب کردند ولی آیا این پوشش ها واقعا مانند تبلیغات عمل میکنند؟

این پوشش ها دو مدل اصلی دارند که اولی مانند یک لایه بسیار نازک آب بند روی  سطح کار اجرا میشود و دومی مانند یک لایه نازک آب گریزکننده روی کل کار یا درزها و بندکشیها اجرا میشود ، معمولا به صورت بی رنگ یا سفید عرضه میشوند و در کوتاه مدت تاثیرات مناسبی را دارند ولی متاسفانه در بلند مدت به هیچ عنوان اینگونه عمل نمیکنند.

به طور کل این مواد به گفته فروشندگان و تبلیغات کنندگان خود یک پوشش موقت در محل هایی نظیر سرویسها،حمامها و آشپزخانه ها میباشند که بسته به نوع و کیفیت بین یک ماه تا یک سال احتیاج به تمدید و تعمیر دارند که اگر این کار انجام نشود خاصیت خود را از دست میدهند.

پوشش های آب بند کننده سطحی چند جزئی(واترپروف ها):

این مواد هم دارای مدل ها و کیفیت های مختلفی میباشند ولی بطور خلاصه این مواد بر اساس تجربیات و بهبود نقص ها و مشکلات پوششهای آب بند کننده قدیمی تر بوجود آمدند.

بطور کلی و عمده معمولا دارای دو جزء پودر سخت شونده پایه سیمانی و رزین های آب بند مخصوص میباشند که بعد از ترکیب مانند رنگ غلیظ یا خمیر رقیق در خواهند آمد و به راحتی با قلمو و غلطک رنگ یا ماله قابل اجرا میباشند.

این پوشش آب بند معمولا در دو لایه و به صورت عمودی و افقی (پس از خشک شدن لایه قبلی و به ترتیب در کل کار) اجرا میشوند که بعد از پایان اجرا سطحی آب بند با قابلیت اجرای لایهای دیگر(رنگ،ملات یا چسب برای چسباندن کاشی) را دارند ولی با توجه به مقاومت بالاتر این محصول در مقابل ضربات،مواد اسیدی،تابش خورشید و جلبک ها نسبت به رقبای صنعتی و سنتی خود در صورت نگهداری صحیح احتیاجی به ایجاد پوشش های محافظتی چه برای آب بندی چه برای محافظت فیزیکی نمیباشد و همچنین این پوشش در صورت خواست مشتری میتواند به صورت رنگی(طوسی،آبی،سفید) ارائه شود تا در لایه اخر استخر استفاده شود.

این پوششها برای اجرا احتیاج به نیروی متخصص ندارند و رنگ کار های نیمه ماهر یا بناها به راحتی میتوانند از این محصول استفاده کنند.(هزینهای اجرایی کم)همچنین زمان اجرای بسیار پایینی دارند و در صورت لزوم قابلیت این را دارند تا تنها در یک روز به صورت صفر تا صد اجرا شوند.

این پوششها بر خلاف چسب های آب بندی احتیاج به هیچ محصول دیگری ندارند و به این دلیل پیچیدگی اجرا ندارند،

این مواد در مدل ها و کیفیت های مختلف برای کاربری های مختلف ساخته میشوند و نکته جالب اینجاست که با وجود برتری صد در صد نسبت به دیگر پوششها هزینه اولیه و اجرایی بسیار کمتری در مدل های متوسط نسبت به سایر پوششها دارند.

این مقاله با توجه به تجربیات اجرایی ما میباشد و همانطور که در ابتدای مقاله اشاره شد انتخاب نوع پوشش احتیاج به اطلاعات کامل و بسته به هر پروژه متفاوت است‌

لطفاً اگر تجربیات متفاوت یا نظرات متفاوتی از انواع دیگر پوششها یا پوششهای اشاره شده را دارین با ما به اشتراک بگذارید.با تشکر

سوالات پر تکرار درمورد اجرای پوشش های آب بند کننده(واتر پروف ها) :

۱- شکل‌ ظاهری محصول چه گونه است؟

این محصول به صورت دو جزیی می‌باشد که شامل یک پودر سخت کننده پایه سیمانی و یک رزین آب بند کننده است که پس از ترکیب ،تشکیل یک خمیر رقیق یا رنگ غلیظ را میدهند که به راحتی با قلمو،غلطک یا ماله قابل اجراست

۲- این محصول چه رنگی است؟

پایه و رنگ اصلی این محصول طوسی (خاکستری) میباشد ولی به علت این که بسیاری از مشتریان محترم به عنوان لایه آخر از این محصول استفاده میکنند ، به رنگ های آبی و سفید هم قابل عرضه میباشد.

۳- محصول باید با چه موادی ترکیب شود تا اماده استفاده شود؟

این محصول دو جزئی میباشد و تنها ترکیب نمودن این دو کافیست و احتیاج به ماده دیگری ندارد.

۴- عمر مفید این محصول چند سال است؟

در صورت استفاده از مش های فایبر گلاس و ماهیچه کشی گوشها، این محصول عمری بالای ده سال خواهد داشت(حداقل)

۵- بهترین روش اجرای این محصول به چه صورت است؟

بعد از ترکیب دو جزء با قلمو،غلطک یا ماله کل استخر را به صورت عمودی اجرا و پس از خشک شدن لایه دوم را به صورت افقی (ترجیحا با مش) روی لایه قبلی اجرا کنیم.

۶- آماده سازی کار قبل اجرای محصول به چه صورت است؟

بهترین سطح، سطحی بدون ترک یا ناصافی های زیاد(عمق زیاد) است.این محصول روی سطوح صیقلی مانند کاشی و سرامیک تاثیر و چسبندگی مناسب را ندارد.
بهتر است قبل از اجرای کار بوسیله برس سیمی یا فشار آب تمام نقاط کار را پوشش دهیم تا هیچ جز جدا شدنی روی کار باقی نماند،دقت شود بعد این مرحله کف کار بخوبی جارو شود. در نهایت قبل اجرای واترپروف بهتر است سطح مرطوب شود تا هنگام اجرا تمام رطوبت محصول سریعا گرفته نشود

آب بندی و عایق بندی انواع استخر :

اکثریت افراد، سازه استخر را ضد آب می‌دانند، در حالی که چنین نیست! سازه استخر ضد آب نیست. این حقیقت تعجب‌آور به نظر می‌رسد؛ ممکن است استخرهای فایبرگلاس به عنوان استخرهای ضد آب معرفی شوند، اما عموم استخرها که از بتن ساخته شده‌اند، ضد آب و عایق رطوبت به شمار نمی‌روند؛ بتن بستر متخلخلی دارد که مستعد نفوذ آب است پس برای حفاظت از آن در برابر نفوذ آب و رطوبت (باعث آسیب به سازه می‌شود)، افزایش میزان کارآمدی آن، کاهش هزینه تعمیر و نگهداری و ممانعت از نشت احتمالی آب‌های زیر زمینی می‌بایست در هنگام ساخت علاوه بر به کارگیری برخی از تمهیدات، یک عایق رطوبتی مناسب را انتخاب و استفاده کرد. امروزه محصولات گوناگونی نظیر ژل میکروسیلیس، چسب بتن، واترپروف‌ها، واتراستاپ و توری فایبر گلاس برای آب بندی و عایق بندی انواع استخر تولید و به بازار عرضه شده‌اند که به کار گیری هر یک از این محصولات می‌تواند در نوع خود به ضد آب شدن سازه بتنی استخرکمک کند. البته کسب اطلاعات درباره آن‌ها پیش از تصمیم‌گیری نهایی علاوه بر آسان‌تر نمودن انتخاب، میزان موفقیت را نیز بر اساس شرایط، افزایش خواهد داد. از این رو در این مطلب پس از بیان اهمیت آب بندی استخر و بهتر زمان برای این کار، به معرفی برخی از محصولات و شیوه‌های آب بندی استخر، در جهت ارائه اطلاعات درست، پرداخته خواهد شد.

اهمیت آب بندی استخر :

درباره اهمیت آب بندی استخر در انواع مختلف به ویژه استخرهای بتنی لازم است گفته شود که ضد آب کردن سازه استخر از نفوذ رطوبت به داخل سازه و افت سطح آب جلوگیری خواهد کرد. استخر مخزنی برای نگهداری آب و دیگر سیالات است پس باید به گونه‌ای ساخته شود که آب یا دیگر سیالات بدون نشت و یا افت سطح در آن قرار گیرند. نفوذ آب به داخل سازه علاوه بر این‌که باعث کاهش کارآمدی و دوام آن می‌گردد، میزان نیاز به تعمیر و نگهداری از استخر را به سبب سایش، لکه شدن، رشد کپک و دیگر میکروارگانیسم‌ها که در مکان‌های مرطوب رشدخواهد کرد و یخ‌زدگی افزایش خواهد داد که قطعا با صرف هزینه و زمان همراه است. اما در صورتی‌که آب بندی استخر انجام شود، نه تنها باعث افزایش دوام استخر و کاهش هزینه تعمیر و نگهداری می‌شود، بلکه موجب حفظ زیبایی سازه و بالا رفتن ارزش کلی ملک می‌گردد.

آب بندی سازه‌ی استخر بتنی :

آب بندی سازه بتنی استخر را می‌توان به شیوه‌های مختلف در طی پروسه ساخت یا پس از اتمام آن انجام داد. همانطور که بیان شد، بتن ماده‌ای متخلل است. این ماده به خوبی آب را جذب می‌کند و همین جذب و نفوذ آب به داخل آن در مقادیر مناسب در طول فرآیند عمل آوری، مقاومت این ماده را افزایش داده و دوام آن را بیش‌تر می‌کند. اما همین ماده که یک جزء ضروری در ساخت بتن است اگر که بیش از حد به بتن اضافه شود (به آن نفوذ کند)، به دلیل خاصیت مویینگی ، مخرب بوده و با پایین آوردن کیفیت این ماده مهم، عملکرد آن را دچار مشکل می‌کند. به همین دلیل، استفاده از افزودنی‌های آب بند کننده همچون ژل میکروسیلیس و به کارگیری روش‌های آب بندی سازه بتنی ضروری خواهد بود.

بهترین زمان آب‌بندی استخر :

آب بندی استخر را می‌توان پس از اتمام ساخت و یا در حین ساخت و با ترکیب کردن موادی نظیر آب بند کننده به مواد سازنده در استخرهای بتنی و یا استفاده از راهکارهایی مناسب انجام داد. اما طبق بررسی‌های صورت گرفته به ویژه برای استخرهای بتنی اولویت در آب بندی بتن در زمان اختلاط و بتن ریزی با اضافه کردن موادی همچون ژل میکروسیلیس است.
البته لازم است توجه شود که این زمان بهترین زمان برای آب بندی استخر است و نه تنها زمان برای عایق سازی آن! چرا که همانطور که بیان شد در اوقات و مراحل دیگری نیز می‌توان این عمل را انجام داد. به عنوان مثال ممکن است استخری بتنی پیش‌تر ساخته شده است و حال بر اساس اندازه‌گیری‌ها و بررسی‌های صورت گرفته نیاز به آب بندی احساس می‌گردد. در این هنگام نیز امکان انجام آب بندی و عایق بندی استخر وجود خواهد داشت.

بهترین روش آب بندی استخر :

آب بندی استخرها در مراحل گوناگون ساخت آن و به روش‌های مختلفی قابل انجام خواهد بود. استخر را می‌توان پس از ساختن بیرونی‌ترین لایه آب بندی و عایق بندی کرد و یا در زمان بتن ریزی یا اختلاط با افزودن مواد مخصوص از نشت یا نفوذ بیش از حد آب جلوگیری کرد. در این میان برخی از روش‌های آب بندی به عنوان بهترین روش‌ها شناخته می‌شوند که در این بخش به معرفی آن‌ها پرداخته خواهد شد.