توضیحات
مزایا هوازای بتن :
• افزایش مقاومت در برابر چرخه های یخ و ذوب
• امکان کاهش آب مصرفی بدون کاهش کارآیی بتن
• افزایش دوام بتن در هوای سرد
• کاهش پیوستگی لوله های مویین در ساختار بتن از طریق ایجاد گسستگی در آنها
• کاهش نفوذپذیری
• خاصیت آببند کنندگی
• کاهش جداشدگی و آب انداختگی
• بهبود روانی و کارپذیری
پایداری عالی حباب های هوای تولید شده، امکان مصرف این محصول را با طیف وسیعی از مصالح سنگی با کیفیت های گوناگون و شرایط مختلف اختلاط فراهم می سازد.
مصارف هوازای بتن :
برای تولید حباب های ریز هوا در بتن و افزایش دوام و مقاومت آن در برابر تخریب ناشی از یخ زدگی و نمک های ویژه ذوب.
موارد مصرف معمول این محصول عبارتند از:
• ساخت راه های بتنی، عرشه پلها، باند فرودگاه ها و سایر مواردی که سطوح وسیع بتنی در معرض یخبندان قرار دارند.
• برای افزایش چسبندگی و کارایی در مخلوط های بتنی که دارای دانه بندی نامناسب بوده و آب انداختگی و جداشدگی سنگدانه ها در آنها رخ می دهد.
• به عنوان عضوی از سیستم ترکیبی چند ماده افزودنی، که جهت تولید ملات های آماده دیرگیر مورد مصرف قرار می گیرد.
• بتن ریزی در مناطق سرد سیر
• ساخت بتن سردخانه ها و اسکله ها
• ساخت بتن شبکه های آبیاری و زهکشی به ویژه در شرایط آب و هوای سرد
• بتن فاقد روانی
• بتن محتوی سیمانی با قلیایی زیاد
مشخصات فیزیکی و شیمیایی هوازای بتن :
شکل ظاهری :مایع
رنگ :قهوه ای روشن
وزن :مخصوص gr/cm3 0/05 ± 1
یون کلر کمتر از 0/1%
PH: 1 ± 7
دستورالعمل مصرف هوازای بتن :
پس از دستیابی به میزان مصرف مناسب این محصول، باید با تمام آب اختلاط بتن و یا بخشی از آن مخلوط شده و بتن اضافه گردد. باید توجه نمود که یکنواختی در مصالح مصرفی، نحوه اختلاط و طریقه حمل ونقل بتن رعایت شود. درصد هوا باید از طریق روش هایی نظیر 1881 BS و ASTM C231 کنترل گردد.
مقدار هوازایی بدست آمده برای میزان مصرف معینی از این محصول، به تعدادی از عوامل به شرح زیر بستگی دارد:
1. ماسه مصرفی:
ماسه هایی که به ظاهر دارای دانه بندی یکسان می باشند، ممکن است اثرات بسیار متفاوتی بر میزان هوازایی داشته باشند. این تفاوت ها ناشی از عواملی مانند مقدار سیلیس، شکل دانه ها و نحوه توزیع دانه ها از نظر اندازه می باشد.
٢. درجه نرمی و میزان سیمان مصرفی:
با افزایش نرمی سیمان همچنین با افزایش میزان سیمان مصرفی، مقدار هوازایی کاهش می یابد.
٣. دمای بتن:
افزایش دمای بتن باعث کاهش میزان هوازایی می گردد. برای مثال بالا رفتن دما از ºC ۱۰ به °C 32 ممکن است موجب نصف شدن میزان هوازایی شود. در شرایط اختلاط عادی، نوسانات روزانه دما اثر بارزی بر تغییر میزان هوازایی نخواهد داشت.
۴. اختلاط و پمپاژ:
تغییرات در نوع میکسر و زمان حمل بتن، بر میزان هوازایی موثر خواهند بود. در خلال پمپاژ ممکن است مقدار کمی از هوای تولید شده در بتن از بین برود. در حالتی که طول لوله های پمپ زیاد است، درصد هوای بالا موجب کاهش چشمگیر راندمان پمپ می شود.
۵. تراکم بتن:
با به کار بردن روش های معمول متراکم کردن بتن، هوای تولید شده از بین نمی رود ولی از ویبره طولانی باید اجتناب نمود.
۶. بتن با روانی پایین:
برای بتن هایی با اسلامپ کم، ممکن است میزان مصرف بیشتری برای دستیابی به درصد هوای مطلوب لازم باشد.
۷. ناخالصی های آلی:
وجود کربن و ناخالصی های آلی می تواند میزان اثرگذاری ماده افزودنی هوازا را کاهش داده و در نتیجه میزان مصرف آن را افزایش دهد.
کاربرد همزمان Micro Air 400 با دیگر مواد افزودنی تولیدی شرکت سازه اکسپوز در مخلوط بتن سازگاری دارد. بدین منظور، کلیه مواد افزودنی باید بصورت مجزا به مخلوط بتن اضافه گردند و نباید قبل از افزودن، با یکدیگر ترکیب شوند.
عملکرد بتنی که بیش از یک ماده افزودنی در آن به کار رفته است باید با مخلوط های آزمایشی بررسی گردد.
برای بدست آوردن بهترین نتایج ممکن باید ماده افزودنی به همراه آب به بتن اضافه گردد.
همانند تمامی بتن های سازه ای عمل آوری مناسب باید انجام شود. بدین منظور باید از عمل آورنده Mas Cure W یا دیگر روش های عمل آوری بتن، نظیر استفاده از گونی خیس یا اسپری آب استفاده شود.
میزان مصرف هوازای بتن :
میزان مصرف بهینه این محصول برای برآورده نمودن مشخصات مورد نیاز در پروژه، باید همواره از طریق مخلوط های آزمایشی و با توجه به مصالح و شرایط موجود در کار بدست آید. با این کار می توان میزان مصرف افزودنی و طرح اختلاط را بهینه سازی نمود و همچنین ارزیابی کاملی از مخلوط بتن بدست آورد. به عنوان نقطه شروع چنین آزمایشاتی، با میزان مصرف 0/06 لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلوگرم سیمان، حدود 1/5% ± 4/5% هوازایی حاصل می گردد ( برای بتنی با عیار سیمان 3۵۰- ۳۰۰ و روانی متوسط ). در مواردی که از مواد جایگزین سیمان استفاده میشود، برای محاسبه میزان مصرف Micro Air 400 باید این مواد را جزء بخش سیمانی مخلوط در نظر گرفت. وجود دوده سیلیسی (میکروسیلیس) موجب افزایش میزان مصرف ماده هوازا می گردد. در صورت وجود نظارت مناسب، بکار گیری میزان مصرف خارج از محدوده پیشنهاد شده برای برآورده نمودن شرایط خاص در مخلوط بتن امکان پذیر است. که مطابقت مخلوط بدست آمده با شرایط فنی مورد نظر باید از طریق مخلوط های آزمایشی ارزیابی گردد.
مصرف بیش از حد 400 Micro Air تا دو برابر میزان توصیه شده، باعث افزایش قابل توجه میزان هوازایی و در نتیجه کاهش مقاومت فشاری بتن می گردد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.